Cmentarz pozostaje jedynym namacalnym świadectwem społeczności żydowskiej Zduńskiej Woli.
W 2001 roku wspólnie z prof. Danielem Wagnerem, Elżbietą Bartsch, jej mężem Renkiem Bartsch rozpoczęliśmy pełną dokumentację cmentarza. Prace te miały na celu zebranie, jak największej ilości informacji o osobach pochowanych na cmentarzu, a w ten sposób odtworzenie jego historii. Tutaj należy zaznaczyć, że nie zachował się pinkas Bractwa Pogrzebowego ze Zduńskiej Woli. W sumie udało nam się udokumentować 3505 macew lub ich fragmentów. Wiemy jednak, że pierwotnie na cmentarzu znajdowało się więcej niż siedem i pół tys. nagrobków. Taką liczbę przyjmujemy względem liczby aktów zgonów dla społeczności żydowskiej pomiędzy latami 1825-1942.
W październiku 2001 roku cmentarz został podzielony na 11 sektorów oznaczonych kolejno literami alfabetu od "A"-"K". Prace dokumentacyjne rozpoczęliśmy w 2003 roku w sektorze "J". Przez pierwsze dwa lata pracowaliśmy sami. Sporadycznie pomagały nam niewielkie grupy uczniów z nieistniejącego już Technikum Włókienniczego przy ulicy Opiesińskiej. Dopiero wystawa, jaką zaprezentowałam właśnie w "Włókienniku" spowodowała większe zainteresowanie wśród nauczycieli z innych szkół, którzy zaczęli przyłączać się do naszych prac w 2004 roku.
c.d.n....
