Ekspozycja powstała dzięki współpracy Stowarzyszenia Centrum Polsko-Niemieckie w Krakowie i Domu Anny Frank w Amsterdamie. Opieką merytoryczną natomiast objęła Pracownia Historii i Kultury Mniejszości Etnicznych i Narodowych
Instytutu Historii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji
Narodowej w Krakowie.
W całości wystawa została sfinansowana przez Ministerstwo Zdrowia, Opieki Społecznej i Sportu Królestwa Niderlandów oraz Taube Foundation.
Wystawa ma charakter edukacyjny. Skierowana jest przede wszystkim do szkół. Organizatorzy tego wielopłaszczyznowego projektu, opracowali specjalnie z myślą o nauczycielach scenariusze lekcji, dzięki którym w połączeniu z ekspozycją mają oni gotowe materiały do pracy z uczniami.
Organizatorzy prowadzą również warsztaty dla przyszłych trenerów. W czwartek 11 kwietnia takie warsztaty, poprowadzone przez trenera z ramienia organizatorów, odbędą się w Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola. Wezmą w nich udział wolontariusze Muzeum, którzy czynnie działają przy Muzeum od maja zeszłego roku. Po odbytych warsztatach będą oni w stanie samodzielnie oprowadzać po wystawie oraz prowadzić warsztaty.
Ekspozycja nie była do tej pory prezentowana w województwie łódzkim. Tym cenniejsze, że Muzeum Historii Miasta zdecydowało się zorganizować wystawę w naszym mieście.
Nie możemy bowiem zapominać, że Zduńska Wola także była miastem wielonarodowościowym.
Nie możemy bowiem zapominać, że Zduńska Wola także była miastem wielonarodowościowym.
Jak podają autorzy Stulecia Miasta Zduńska Wola (1825-1925) "w 1902 roku osiąga miasto 20.472 mieszkańców, w tym 10.642 wyznania katolickiego, 3.768 ewangelików i baptystów, 5.983 Żydów, 79 prawosławnych. (...) Podział narodowościowy odpowiada w ogólnych ramach różnicom wyznaniowym. Polacy są przeważnie wyznania rzymsko-katolickiego, niewielka zaś ilość ewangelików. Niemcy przeważnie są wyznania ewangelicko-augsburskiego, wielu ich jednak należy do kościoła katolickiego, niewielka zaś ilość jest baptystami. Pod względem liczebności drugie miejsce zajmuje wyznanie mojżeszowe, a wreszcie prawosławne. To ostatnie ma w mieście tak mało wyznawców, że wobec tego nie posiada tu swej parafii".
Stulecie Miasta Zduńska Wola (1825-1925),
red. Wicher L., Wyd. Komitet Obchodu Jubileuszowego Zduńskiej Woli, s. 25-26
Po II wojnie światowej do miasta powróciła nieliczna, ocalała grupa Żydów. Wszyscy oni musieli jednak opuścić nasz kraj w 1968 roku. Ci, którzy pozostali zarzucili praktykowanie religii przodków.
W uroczystości otwarcia bramy na cmentarzu żydowskim, którą zorganizowaliśmy w 2007 roku, brał udział jeden z ostatnich, wciąż mieszkających w Zduńskiej Woli potomków społeczności żydowskiej.
W uroczystości otwarcia bramy na cmentarzu żydowskim, którą zorganizowaliśmy w 2007 roku, brał udział jeden z ostatnich, wciąż mieszkających w Zduńskiej Woli potomków społeczności żydowskiej.
Dziś Zduńska Wola już nie jest tak barwna narodowościowo, niemniej jednak wciąż stanowi ciekawy teren badawczy. Chciałoby się powiedzieć, parafrazując prof. Karpińską, że "Zduńska Wola jest palimpsestem (...), w którym poplątane i poukrywane jest to, co istnieje "teraz", oraz to, co było "kiedyś".
Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola zachęca młodych badaczy do zwrócenia swej uwagi w tym właśnie kierunku. Na blogu muzealnym ogłosiło projekt WASZE MIASTO - ANTROPOLOGIA CODZIENNOŚCI, w którym młodzi badacze i "poszukiwacze miasta" (zarówno Ci bardziej, jak i mniej doświadczeni) mogą publikować swoje opisy i opowieści o Zduńskiej Woli.
Pięknie określa Zduńską Wolę redaktor dziennika łódzkiego "Republika" :)
